Rozwój potencjału osób niedostosowanych społecznie. System diagnozy efektów procesu resocjalizacyjnego wychowanków młodzieżowego ośrodka wychowawczego
Abstrakt
Intencją autora artykułu jest przybliżenie problemu diagnozy przebiegu
procesu resocjalizacyjnego. Oczekiwania stawiane przed placówkami wychowawczymi
dotyczą przede wszystkim efektywności oddziaływań resocjalizacyjnych wobec nieletnich zagrożonych niedostosowaniem społecznym lub niedostosowanych społecznie.
W artykule dokonano opisu systemu badania osiągnięć wychowanków Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w Jaworku uzyskiwanych w trakcie procesu resocjalizacyjnego. Opisany system jest w trakcie pilotażu. Stanowi innowacyjny, autorski projekt, którego celem jest planowanie właściwych (tj. skutecznych i efektywnych) działań o charakterze wychowawczym. Celem podejmowanych oddziaływań jest wzmacnianie mocnych stron wychowanków i ograniczanie wpływu (poddawanie ich czynnościom o charakterze korekcyjnym) czynników osłabiających ich społecznie akceptowane zmiany w zachowaniu
Pobrania
Bibliografia
Czapów C., 1978, Wychowanie resocjalizujące. Elementy metodyki i diagnostyki, PWN, Warszawa.
Grzegorzewska M., 1964, Pedagogika specjalna, PIPS, Warszawa.
Jedlewski S., Czapów Cz., 1973, Pedagogika resocjalizacyjna, PWN, Warszawa.
Konopacki J., 1957, Zaburzenia w zachowaniu się dzieci szkolnych, PWN, Warszawa.
Konopczyński M., 2014, Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę działań kreujących, Impuls, Warszawa.
Lipkowski O., 1980, Resocjalizacja, WSiP, Warszawa.
Ostrowska K., Milewska E., 1986, Diagnozowanie psychologiczne w kryminologii. Przewodnik metodyczny, ATK, Warszawa
Pytka L., 2008, Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne, APS, Warszawa.
Suchodolski B., 1993, Pedagogika, w: W. Pomykało (red.), Encyklopedia pedagogiczna, Fundacja Innowacja, Warszawa.
Wysocka E., 2008, Diagnoza w resocjalizacji, PWN, Warszawa
