Obecność środków masowego przekazu na rozprawie głównej w świetle zmian dokonanych ustawą z dnia 10 czerwca 2016 roku
DOI:
https://doi.org/10.34739/zn.2019.47.09Słowa kluczowe:
środki masowego przekazu, utrwalenie przebiegu rozprawy, proces karny, zezwolenie, rozprawa, sądAbstrakt
Na mocy ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r., o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta zmianie
uległy zasady dotyczące wydawania przedstawicielom środków masowego przekazu zgody na udział w rozprawie. W poprzednio obowiązującym uregulowaniu art. 357 k.p.k. przewidywał, że sąd fakultatywnie mógł zezwolić przedstawicielom środków masowego przekazu na utrwalenie przebiegu rozprawy głównej wówczas, gdy
kumulatywnie zostały spełnione przesłanki wymienione w paragrafie pierwszym przywołanego przepisu. Jednocześnie sąd miał prawo wskazać warunki, od których uzależniał wydanie takiego zezwolenia. Ustawodawca, dokonując zmiany treści art. 357 k.p.k., zniósł obowiązujące dotychczas ograniczenia. Aktualnie sąd – po zmianie
przepisów – ma obowiązek wydać przedstawicielom środków masowego przekazu zezwolenie na dokonywanie za pomocą aparatury utrwaleń obrazu i dźwięku z przebiegu rozprawy, jeśli jest ona jawna. Z kolei kwestie porządkowe, związane z rozprawą główną, leżą w gestii sądu, który podejmuje w tym przedmiocie decyzje. Sąd czyni to w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie. Rejestrowanie przebiegu rozprawy służy informowaniu społeczeństwa o procesie, co stanowi element jawności rozprawy. Środki masowego przekazu przekazują jedynie wybrany fragment rozprawy, jego wycinek, który nie zawsze w pełni odzwierciedla istotę procesu.