Wojna i pokój – dualizm świata w powieści Zachara Prilepina Patologie

Abstrakt

Debiutancka powieść Zachara Prilepina Patologie to pierwsze pozycja literatury pięknej opisująca wojnę w Czeczenii, przy czym z perspektywy uczestnika wydarzeń. Główny bohater, Jegor Taszewski, to alter ego pisarza. Kompozycja utworu oparta jest na trzech liniach: wspomnieniach protagonisty z dzieciństwa, historii jego związku z ukochaną oraz opisie wydarzeń i przeżyć wojennych. W powieści rysuje się podwójny obraz świata, uzyskany nie tylko dzięki połączeniu obecnych zdarzeń ze reminiscencjami z czasów pokoju jako dwóch części życia jednego człowieka. Mamy tu do czynienia z kontrastem brutalności ze zmysłowością, sacrum  przeplata się z profanum, rozmowy o Bogu mieszają z opisami żołnierskich problemów żołądkowych. Celem artykułu jest pokazanie ambiwalencji świata w powieści, stawiającej w opozycji piękno i brzydotę, śmiech i powagę, życie i śmierć, wielkość i nikczemność.