Kształtowanie kompetencji komunikacyjnych w aspekcie psychologicznym w zarządzaniu bezpieczeństwem państwa
DOI:
https://doi.org/10.34739/clg.2023.15.03Słowa kluczowe:
zarządzanie bezpieczeństwem państwa, proces komunikowania się, kompetencje komunikacyjne, świadomość komunikacyjnaAbstrakt
State security management, like any organisation, requires not only the provision of appropriate forces and resources but also the proper transmission of information and messages. Only the ability to send and receive messages correctly ensures efficient implementation of assigned tasks, their understanding, and execution. For the process of managing them to proceed properly, it is essential to follow the rules of interpersonal communication. In this context, it is necessary to further define the elements of communication competence. They can be divided into five psychological and linguistic components. They are also determinants of proper communication (i.e. correct, appropriate, and at the same time effective). These include having a high level of communication awareness, presenting a high communication culture, active listening, using appropriate feedback,, and avoiding communication barriers. The results of research on the communication competences of the surveyed students allow us to draw the conclusion that their level of communication awareness is too low, which is a quite a disturbing phenomenon, because it is the awareness of mistakes made or deficiencies and ignorance in the discussed area that is an essential element of improving communication competence. The multitude of aspects for which communication competences are of great importance is almost unlimited, and therefore emphasing the need for their guided development and improvement is a priority.
Pobrania
Bibliografia
Bugajski M. (2007): Język w komunikowaniu, Warszawa.
„Charaktery. Słowa. Psychologia i język” (2012), nr 3, Kielce.
Chomsky N. (1965): Aspects of the Theory of Syntax, The United States of America.
Dobek-Ostrowska B. (2007): Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław.
Polański K. (red.) (1999): Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2 popr. i uzup., Wrocław.
Fiske J. (1990): Introduction to Communication Studies, London.
Frydrychowicz S. (2009): Komunikacja interpersonalna w zarządzaniu, Poznań.
Głodowski W. (1994): Komunikowanie interpersonalne, Warszawa.
Green L. (2001): Communication, Technology and Society, London.
Griffin R. (1998): Podstawy zarządzania organizacjami, przekład M. Rusińskiego, Warszawa.
Illg J. (2000): Księga aforyzmów, Katowice.
Lasswell H. (1948): The Structure and Function of Communication in Society, w: The Communication of Ideas, New York.
Lipińska J. (2010): Wprowadzenie do teorii komunikowania, Warszawa.
Lipińska J. (oprac.) (2012): Umiejętności komunikacyjne w procesie podejmowania decyzji kierowniczych w jednostce wojskowej. Praca naukowo-badawcza, Warszawa.
Markowski A. (2000): Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa.
Markowski A. (red.) (2000): Nowy słownik poprawnej polszczyzny, Warszawa.
Mrozowski M. (2001): Media masowe: władza, rozrywka, biznes, Warszawa.
Narula U. (2006): Communication Models, India.
Pisarek W. (2008): Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa.
Sikorski C. (2002): Zachowania ludzi w organizacji, Warszawa.
Sobol E. (red.) (2003): Nowy słownik języka polskiego, Warszawa 2003.
Steinberg S. (2007): An Introduction to Communication Studies, South Africa, Juta
& Co 2007.
Urbańczyk S., Kucała M. (red.) (1999): Encyklopedia języka polskiego, wyd. 3 popr.
i uzup., Wrocław.
Wołejszo J., Jakubczak R. (red.) (2013): Obronność. Teoria i praktyka, Warszawa.
